Bu yıl 2.si düzenlenen blog ödülleri her yıl bünyesine yenilikler katarak devam ediyor. Aralarından bizzat tanıdığım(Burcu Şensoy,Eray Endeş,İlker Utlu) güzel insanlar ve BÖ! ekibi bize harikulade bir gün yaşattılar. Elimde süper bir kare var ama Eray beni tehdit ettiği için yayınlayamıyorum.
Geçen yıl blog henüz 3 ayını dolduramadığı için katılamamıştım. Bu yıl katıldım. Ama ne demişler önemli olan katılmak. Medeni cesaretimi gösterip 10(yazıyla on) oyumu alıp sessizce alkışlayanların arasında yerimi aldım. Benden oylarını esirgemeyen değerli okurlarıma teşekkür ederim.
Google haritası elimizde olmasaydı o adresi bulabilir miydik bilmiyorum. Böylelikle İstanbul’un başka bir güzel semtini gezme fırsatı bulduk.
Ödül töreninden önce blogger paneli oldu. Elif’i zorla sahneye itelememle beni bekleyen bir intikama sebep olsam da güzel bir panel izledik. Elif harika bir şiirokudu 
Sponsor panelinde sadece beş sponsorun katılım gösterdiği bir panel daha oldu. Aslında fazlasıyla soru vardı sorulacak. Ancak lobide sohbetler uzayınca bu sorular için yeteri kadar zaman kalmadı. O soramadığım sorulardan birkaçı şunlardı:
Hayatında ilklere imza atanlar her zaman en fazla ezayı en fazla zahmeti çekenler olur. Sonuç olarak da kıymetleri ölünce anlaşılır. Yarışta kazananlar her zaman birileri tarafından itiraza maruz kalırlar. Her zaman doğru karar çıkmayabilir belki. Ama her yarışın sonucu yanlış diye değerlendirmek önyargıyı kıramamaktan ibaret kalır.