Bugünlerde içimdeki memleket hasreti ayyuka çıkmış durumda. Az kaldı sabret diyorum kendime ama nafile. Rüyalarımda bile memleketimi görüyorum. Öğrenci iken en az 2-3 ayda bir ailemi ziyaret ederdim.

Rüyada sadece memleketimi görmüyorum tabii. Artık bir blogger olduğumu düşünürsek sürekli blogumda  daha iyi nasıl profesyonelleşebilirim. Bir de bunun derdindeyim. Bu ikisi birleşince rüyada karma bir hal alıyor.

Lüleburgaz’ın İstanbul Caddesi diye tabir edilen meşhur yolunda geziyorum. Karşımda bir büfe. Büfenin tabelasında admin giriş yazıyor. Fakat blogumda uyuyang isminden başka bir admin daha var. Ben acı acı kabullenmek zorunda kalıyorum blogumun başka bir adminle paylaşıldığını. Blogumu sık güncellemediğim için wordpress bana ceza vermiş ve başka bir adminle işleri yoluna koymaya çalışıyor. Uyanınca bir rüya olduğunu anladım ama güleyim mi ağlayayım mı şaşırdım.

2 ayı devirdikten sonra şöyle bir gözden geçirme raporu çıkardım.

İlk başladığımda:
Siteye giren sadece bendim.
Technorati puanım 3.5 milyonlarda geziyordu.
Tek bir yorum bile yoktu.
Sitenin rss takipçileri sadece ben ve değerli eşim Selçukhoca idi.
Blograzzi’de son sırada idim.
Google da uyuyang’ın  u sundan eser yoktu.
Alexa değeri 10 milyon civarındaydı.
Hiç kimse bana link vermemişti.
Google pr değerim “0” idi.

Şimdi ;

Sitenin günlük tekil ziyaretçi sayısı 80-90 larda,
Technorati puanım 1.3 milyon civarında,
Toplam yorum sayısı  112,
Rss takibinde 22 okurum var,
Blograzzi’de kişisel kategorisinde ilk 100 deyim,
Google’ın indekslediği sayfa sayısı 58 ve yazıyı girdiğim andan itibaren 10-15 dakika içinde yeni sayfayı indeksliyor,
Alexa değeri 543 bin
Verilen linklerin sayısı 7 ye ulaştı,
Ve google pr değeri halen “0”

Bu gelişmeler gösteriyor yaptığım işler fena değil. Mutlaka daha iyisi olabilir ama zaman şu anda benim için oldukça kısıtlı yaz döneminde daha aktif olabileceğimi düşünüyorum. Yazdıklarımı okuyan ve desteklerini benden esirgemeyen okurlarıma teşekkür ediyoum.